به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار به نقل از باشگاه خبرنگاران: سرطان ريه در مراحل اوليه هيچ نشانه اي ندارد و بيماران اغلب زماني به پزشک مراجعه مي کنند که بيماري در مراحل پيشرفته قرار دارد. شايد به همين دليل باشد که سرطان ريه کشنده ترين سرطان در انسان محسوب مي شود.
شايع ترين نشانه سرطان ريه، سرفه است که در صورت تهاجم تومور به لايه پوشاننده مجاري تنفسي به وجود مي آيد. با اين حال، علايم زير هم مي توانند نشانه وجود يک توده در ريه باشند.
بررسي‌هايي که تاکنون در اين زمينه انجام شده نشان ميدهد که شايع‌ترين و مهم‌ترين ريسک فاکتور و عامل ايجادکننده ي سرطان ريه مصرف دخانيات از جمله سيگار مي‌باشد، به نحوي که آمارهاي دقيق نشان ميدهد تعداد مبتلايان به سرطان ريه در بين سيگاري ها بسيار تکان‌دهنده و وسيع مي‌باشد.
اخيراً به خاطر مقابله‌اي که با مصرف سيگار انجام مي‌گيرد، مصرف سيگار در جوامع غربي، در بين آقايان کاهش يافته و متعاقب آن امکان ابتلا به سرطان ريه نيز در مردان کم‌تر شده است. ولي متاسفانه مصرف سيگار در ميان خانم‌ها افزايش يافته و متعاقب آن امکان بروز سرطان در ميان خانم‌ها نيز افزايش پيدا کرده است.
در صورت بروز هر کدام از علائم زير بايد حتما به پزشک مراجعه کنيد:
- افزايش تعداد يا شدت سرفه در فرد سيگاري
- سرفه به همراه خلط خوني، حتي اگر ميزان خون اندک باشد.
- درد مبهم يا مشخص در قفسه سينه
- تنگي نفس در اثر فعاليت
- خشونت يا تغيير صدا که بيشتر از 2 هفته طول کشيده باشد.
- عفونت هاي مکرر ريه و مجاري تنفسي
- بروز خس خس سينه به صورت حاد
سرطان ريه ممکن است با يک سري علايم غير اختصاصي مانند ضعف، خستگي، کاهش وزن و کاهش اشتها و علايم تهاجم به قسمت هاي ديگر بدن مانند درد استخوان و سردرد نيز همراه باشد. کشف سريع و درمان زود هنگام اين بيماري در بقا و بهبود کيفيت زندگي بيمار نقش بسيار مفيدي دارد.
علل ايجاد سرطان ريه:
علت ايجاد سرطان در همه جاي بدن يکسان است. در سيستم کنترل تقسيم سلول هاي قسمتي از بدن اختلال ايجاد مي شود. اين اختلال ممکن است به صورت خود به خودي يا در اثر عوامل ناشناخته و يا در بيشتر موارد به علت تماس سلول با يک سري عوامل مخرب و زيان بار که به عوامل سرطان زا مشهور هستند، ايجاد شود.
مهم ترين عامل سرطان زايي که سبب تغييرات سرطاني سلول هاي ريه مي شود ترکيبات زيان بار مختلف موجود در دود سيگار هستند.
مصرف سيگار هنوز هم مهم ترين عامل خطر ابتلا به سرطان ريه محسوب مي شود. خطر ابتلا به سرطان ريه با افزايش مقدار و مدت تماس با دود تنباکو افزايش مي يابد و هر چه سن شروع مصرف سيگار پايين تر باشد، خطر ابتلا بيشتر است
دانشمندان از حاصل ضرب تعداد پاکت سيگار در روز ضرب در تعداد سال هايي که فرد سيگار کشيده است، استفاده مي کنند. به عنوان مثال کسي که به مدت 20 سال روزي 1 پاکت سيگار کشيده است از نظر خطر ابتلا به سرطان ريه با کسي که به مدت 10 سال روزي 2 پاکت کشيده است، برابر است.
مطالعات متعدد هم چنين نشان داده اند که خانم هاي سيگاري بيشتر از آقاياني که همان مقدار سيگار مي کشند به سرطان ريه مبتلا مي شوند. اين افزايش ممکن است به دليل حساسيت بيشتر خانم ها به مواد سرطان زاي موجود در دود سيگار باشد.
دومين علت شايع ابتلا به سرطان ريه گاز رادون است. رادون گاز بي رنگ و بي بويي است که از تجزيه ي طبيعي اورانيوم در آب، خاک و مصالح ساختماني قديمي در زير زمين ساختمان هاي قديمي توليد مي شود. تنفس گاز رادون با افزايش خطر ابتلا به سرطان ريه مربوط شناخته شده است.
آلودگي هواي شهرهاي صنعتي از ديگر عوامل مؤثر در بروز اين سرطان مهلک است. مطالعات انجام شده در ايران نشان داده است که ميزان بروز سرطان هاي ريه غير وابسته به سيگار در ايران بيشتر از آمار ساير کشورها است.
محققين علت احتمالي اين تفاوت را آلودگي هواي شهرهاي بزرگ ايران و وجود مقدار بيشتر مواد سرطان زاي ناشي از مصرف سوخت هاي غير استاندارد مي دانند.
تماس هاي شغلي با ترکيباتي مانند آزبست، کلريد وينيل، نيکل، کروم و هيدروکربن هاي آروماتيک نيز از ديگر عوامل خطر ساز ابتلا به سرطان ريه به شمار مي روند.
ترک سيگار در بيماراني که سال ها سيگاري بوده اند، خطر ابتلا به سرطان ريه را به طرز چشمگيري کاهش مي دهد و هر چه مدت زمان ترک سيگار طولاني تر شود، اين خطر بيشتر کاهش مي يابد؛ به طوري که حدود بعد از 20 سال ترک کامل سيگار، خطر ابتلا به سرطان ريه تقريباً برابر با يک فرد غيرسيگاري مي شود.
افراد مبتلا به سرطان ريه بايد چه اقداماتي را انجام دهند؟
وقتي شخصي دچار سرطان ريه شود عملاً نمي‌شود آن را درمان کرد و بهترين راه، پيشگيري در اين زمينه مي‌باشد. در اين رابطه بيماراني که سيگاري هستند حتما بايد تحت نظر پزشک باشند و پزشک بر اساس ضرورت، آزمايش‌هاي مربوطه را درخواست مي‌نمايد و بررسي خلط انجام مي شود و از نظر وجود سلول‌هاي سرطاني با توجه به حال عمومي بيمار کارهاي لازم صورت مي‌گيرد.
هر چه فاصله زماني بين تشخيص سرطان ريه و شروع درمان بيشتر باشد اوضاع وخيم‌تر خواهد شد.
اين نکته حايز اهميت است که وقتي پزشک براي بيمار تشخيص مي‌گذارد بايد به پزشک خود اعتماد کنند. در مطالعات انجام شده، معلوم شده که پس از اين که براي بيمار تشخيص بيماري توسط پزشک گذاشته مي‌شود، بيماران به پزشکان مختلفي جهت صحت يا رد تشخيص مراجعه مي‌کنند و همين مراجعه به پزشکان مختلف مي‌تواند باعث تأخير در مرحله درماني شود. معمولاً روش‌هاي درمان در بيماران مبتلا به سرطان ريه، خيلي متفاوت نمي‌باشد و هر چه فاصله زماني بين تشخيص و شروع درمان بيشتر باشد اوضاع وخيم‌تر خواهد شد.